Faarax Xuseen Sharmaake wuxuu ahaa gabyaa noolaa qarnigii 20aad nuskiisii hore wuxuuna ahaa reer Gedo. Gabaygaan wuxuu tiriyay xilliyadaas asagoo xusaaya sababihii uu gabayga u joojiyay:
Niman yahow danbaw lama hadloo,
daa’imaan ahaye
Ma da’ weyni waayeelna waa la, ii
danniyayaaye
Casho noolba wax noo daalac
bay, ila dul joogaane
Haddaad maanso igu doociseen, inan
idiin deexdo
Degdegsiin-yaheedii lix iyo, toban haloo deela
Oo aan danbaw lagu ogeyn, yaan isaga
daayay
Dalkayaga ninkii duunyo ley, door u
bixiyaane
Wadaad diin leh iyo caaqil waa, laga
dulleeyaaye
Inaan darajaday laga aqoon, baan
isaga daayay
Bunka niman dubtaa waa sidii, duul
karaamo lehe
Adduunkay diqeeyaan waxay, bilo ku
daahaanba
In cayuuni sheygeeda dili, yaan
isaga daayay
Nin diric ah waa loo doogtaa, maalin
dirireede
Nin waliba ammuu kuu dagtaa, buu
danniyayaaye
Inaan eebo laga daynahayn, yaan
isaga daayay
Doorkii walaalki ah nin xumi, waw dan leeyahaye
Arrinkii ka duufaba markuu, daacad
ugu sheego
Wuxuu damiinku moodaa inuu, daw ka
ridayaaye
Ku kaloo ku diiraynin buu, dacalka
saaraaye
Dabadeed waxay wada maraan, laaladuur
dhabahe
Axmaq inuu dadkeennii ka haray, yaan
isaga daayay
Daliil gabay xikmad, daacad iyo waano
Darraad iyo middaan shalay lahaa,
duug hadday noqotay
Inaan dhegaba hadal deeqahayn, yaan
isaga daayay
Shinbir duulis badan oo dhulkii,
degi aqoon waayay
Mar uun buu libaax labadi daan,
dalaq yiraahdaaye
Inay edebtu shay doora tahay, yaan
isaga daayay
Diradiro iyo waan heli karaa, dulin
islaameede
Duddo nabada waan gelin karaa, dab
iyo qiiqiise
In nabiib cadaab dalaq la siin, yaan
isaga daayay
Haddaan doono waa oran karaan,
digashiyo faane
Anoo diririn baan ridaan karaa,
daqarro waaweyne
Dadka Eebbe caabudkiis, yaan isaga
daayay
Rag dusmaadki iyo xaajadii, diirka
ka cuslaata
Ninkii ii dan liyo kii kalgacal,
laabta iga deeqa
Docba waa ula maamulan aqaan, labada
daaroode
Inaan eedda lagu sii degdegin, baan
isaga daayay
Garku deeb nimuu yahay hadduu, doqon
ku weynaado
Koluu waalidnimadii dugsado, waa la
darajayne
Inaan wiil duqnimo loo cisayn, waa
isaga daayay
Daarood dhexdiisa iyo Hawiye, Dir
iyo Soomaali
Doqon iyo nimaan kala nahay, labo
dad mooyaane
Inaan la iga daandaansa nahayn, yaan
isaga daayay
Duullaan haddii aanan galahayn,
dooyo laba qeyd leh
Oo aanan libin ku diigdiigsanayn,
dig iyo geeraar leh
Adduun daa’im maahoo dib, u samaan
waaye
Diintii Allaa lagu hayaa inuu,
dumahayaaye
Duqeydaan ka soo firay adduun, kuma
darbaysnayne
Gobonnimo hadday dabin wadeen, yaa
ilaah dilaye
Nabsi inuu da’dayadaan u harayna,
waa isaga daayay
Hadduu dooro weynow kufrigu, ina
dulleynaayo
Meeshuu inoo diray haddaan, diidi
kari weynay
Inay diinti nabi beylah tahay, yaan
isaga daayay
Ninkii meyrax lagu duubay oo, caano
lagu daadshay
Dirham beeso lacageed hadduu, ina ku
doonaayo
In Kambani duqowdeennii tahay, waa
isaga daayay
Reeraha Direed iyo Hawiye, boqorka
Daarooda
Addoon daqayo weyn iyo xaddaad,
Yibir dagaystaa ah
Intaan dawga tawxiid lahayn, wax
isma doorshaane
Daaro iyo waxay uumayaan, daabbad
iyo xoolo
Hadday gaalka ugu diiqayaan, diinta
la culloobay
Daraawiish dilkiyo toogadkii,
duudsigii Maxammad
Kuwaan malakamawdka u damqin, waa ka
digayeene
In dariiqyadii naga xirmeen, waan
isaga daayay
Dixda Ceelcad Doollo iyo Wardheer,
deganka Buuhoodle
Docmo iyo Walwaal iyo intii, Doh iyo
ciiddeed ah
Dariiqyada Nugaaleed Hobyiyo,
daarihii Xarare
Dukaammada Cadmeed iyo Berbera,
degalladii Saaxil
Halkuu Nuur Cismaan degi jiray iyo,
dahabkii Miikoole
Kufri diir madow Shawiyo, Adari
daanteeda
Dululaatigaas Bay intii Gedo, iyo
daaqeeda
Docda Nugulle Doolow xaggiyo,
Daawadaas bidixe
Dalka Karanle dooxadii bunkiyo,
dabatada Booran
Darafta Waamo dooyiyo galbeed,
taniyo Reen-Diinle
Dalka edega maanyada dadban, dunida
guudkeeda
Daarood haddii laga xukumo, waa
isaga daayay
No comments:
Post a Comment